TEMEL ÇALIŞMA ALANLARI

Yapılan araştırmalar göstermiştir ki mutfak planlamasında dikkate alınması gereken belli başlı faaliyet alanları vardır. Bu çalışma alanları, içerdikleri bölümler, işlevleri ve birbirleri ile ilişkileri doğrultusunda tasarlanırlar. Her projede hacmin büyüklüğü ve şekli de tasarımı etkilemektedir.Burada dört çalışma merkezinden söz edilebilir; evye, ocak, karışım ve servis alanları. Bunlara ilave olarak, kendi içinde bir çeşit depolama olarak işlev gören buzdolabı ve eğer ocağın bir parçası değilse fırını sayabiliriz.

Her bir çalışma alanının üç bileşeni olmalıdır;

1) Bölümde kullanılan çeşitli aletler için yeterli depolama alanı,

2) Yapılacak işler için yeterli tezgah alanı ve,

3)Evye için su, ocak için ısıtma, karıştırma mahali için mikser yeri ve her bölüm için yeterli ışık gibi zorunlu ihtiyaçlar.

MUTFAK DÜZENLEMESİ

Çalışma alanlarının birbirleri ile ilişki halinde konumlandırılması, mutfak faaliyetlerinin devamlılığını sağlar:

1) Depolama (iş için gereken malzemeleri bir araya toplamak),

2)Hazırlama,

3)Pişirme,

4)Servis yapma ya da ileride kullanmak üzere saklama ve,

5)Temizleme.(Bkz. şekil 5)




Temel olarak, bu devamlılığı bozan ölü alanlar ya da kapılar, fazladan adım atmayı gerektirdiğinden, rahatlık ve iş verimini azaltan hatalı unsurlardır.

Esas plan, "U" veya "L" şeklinde, ya da koridor tipinde olabilir.

En az yer kaplayan çalışma alanını "U" düzenlemesi sağlar. Bu üç duvardan birinde kapı bulunması gerektiğinden,çoğunlukla bu düzenlemeyi yapmak mümkün olamaz. Bu durumda "Kırık U" düzenlemesi de derli toplu bir çözüm sağlar, ancak aradan dolaşıma izin vermektedir. Bu yüzden, çalışma sahasında, dolaşım alanının etkisini en aza indirgemek için özen gösterilmelidir.

İki duvarın, gerekli bütün çalışma alanlarını barındırabildiği durumlarda, "L" düzenlemesi en uygun olanıdır. Çalışma alanını bir köşede yoğunlaştırmak gibi bir avantajın yanısıra, "L"nin iki ucunun uzaklığı gibi de bir dezavantajı vardır.

Hacmin her iki ucunda da kapı bulunması gerektiği durumlarda "Koridor" düzenlemesi kullanılır. "U" tipi plandan daha yakın paralel duvarları vardır, ancak çok daha uzun yürüme mesafesi gerektirir.

Belli çalışma alanları yerleştirilirken dikkate alınan, her birinin kullanım sıklığıdır. (Şekil 6)




Şekil 7-9, ele alınan belli başlı plan tiplerinde, mümkün olan bazı çalışma alanları düzenlemelerini göstermektedir. eğer mutfak hacmi hali hazırda belirlenmişse, içinin doğru biçimde düzenlenmesi için de sınırlı sayıda seçenek olacaktır. Ancak, hacim de tasarlanma aşamasında ise, düzen seçenekleri çok daha geniş bir yelpazede bulunur. Her iki durumda da, ilişkili alanların birbirine yakın olanları ile uzak kalanları arasında iyi bir denge kurmak gerekir. Uç uca dizilim ya da üçgen düzenleme, alanlar arası gereksiz mesafeyi azaltır. Bazı planlarda, kilit noktalarla kurulan işlevsel bağlantı, diğer planlara nazaran daha başarılı olmaktadır.

MUTFAKTA DEPOLAMA

Toplam Raf Alanı: Minimum 4,65 m2; her iki duvar ya da alt dolaplarda 1,86 m2'den az olmamak koşuluyla.

Toplam Tezgah Alanı: Minimum 1m2

Toplam Çekmece Alanı: Minimum 1m2 (Eğer 1m.lik bir alan sağlanmışsa, 37.2 cm.2'si alt dolap rafı, 18.2 cm.2'si tezgah alanı olarak düşünülebilir.)

Duvar Rafları: Maksimum yükseklik 188cm.

Tezgah: Maksimum yükseklik 96cm., minimum yükseklik 76cm.

Tezgah ile Üst Dolaplar Arası Yükseklik: Set ve evye üstü minimum 60cm., diğer alanlar minimum 38cm. (Eğer raflar, üst dolabın ön ucundan, aşağı doğru, 60 derecelik bir açıyla çizilen çizgiden taşma yapmıyorsa, daha yakın da yerleştirilebilir.)

Raf Derinliği: Duvar rafı; min.10cm., max.46cm. Alt raflar; min. 30cm., max. 60cm. Tezgah üstü; min. 38cm., max. 60cm. Raf aralıkları; 10-15cm. derinlikte ise 18cm. Minimum aralık; 15-25cm. ise 15cm. 15-38cm. ise 18cm. 38-60cm. ise 25cm. Vantilatör: (Ocağa yakın tavan ya da duvarda, veya davlunbazda) min. kapasite-saatte 15 hava değişimi.

İnsanın nasıl rahat uyuyabileceği yatağa bağlıdır. En çok kullanılan ebatlar:90x190, 100x190, 100x200, 160x200'dür. Bireysel yatak uzunlukları kişinin boyuna 25cm ilave edilerek hesaplanır. Yatak civarında en az 60cm, en uygunu 75cm'lik yerin bırakılmasıdır.




Yatağa paralel duran dolabın olması önemlidir. Çünkü dolap kapıları açık olması durumunda yeterli hareket alanının kalması gerekir. Çift kişilik yatağın sağında ve solunda komidin için yer olmalıdır.Üzerine kıskaçlı lambaların okuma lambası olarak takılabileceği etajerler avantaj sağlar.




Her bir kişi için 1 m dolap yeri gereklidir. Yer yetmezse şayet, antrede dolap için yer bulmak gerekir. Genel ışıklandırma yanı sıra okuma ışığı gerekir. Yatak odasına en azından bir boy aynası gereklidir. Yüzeyi aynalı dolap bundan dolayı en elverişli olanlarıdır.

(1) Soğutma sistemlerinin işletme karakteristliklerine ve enerji ekonomisine göre ayarlarının doğru yapılması gerekir.
(2) Soğutma sistemlerinin, bina sahibi, yöneticisi veya enerji yöneticisinin sorumluluğu altında, ilgili standartlarda belirtilen sistemin gerektirdiği periyodik kontrole, teste ve bakıma tabi tutularak raporlanması şarttır.
(3) Soğutma sistemi işletmecisinin, çevre bilinci de dahil olmak üzere, soğutma sisteminin çalışmasını sağlayacak ve arıza halinde doğru önlemleri alabilecek olması bakımından, bu konu hakkında düzenlenecek olan eğitimlere katılarak belge alması zorunludur.
(4) Soğutma sisteminde kullanılan cihaz ve ekipmanlardan 20 yılını dolduran sistemlerin iyileştirilmesi veya değişimleri şarttır.

(1) Soğutma ihtiyacı 500 kW’dan ve soğutulacak toplam kullanım alanı 2000 m2′den büyük olan ticari ve hizmet amaçlı yeni yapılacak binalarda merkezi soğutma sistemi tasarımları yapılır.
(2) Soğutma sistemlerin tasarımında seçilecek olan soğutucu akışkanların TS EN 378 serisi standardlarına uygun olması gerekir.
(3) Soğutma sistemleri tasarımında, kısmi yüklerde bile yüksek verimlerle çalışacak sistem seçimi yapılır.
(4) Soğutma sistemi tasarım aşamasında soğutma grubu seçimi, enerji tüketimleri ve sera etkisinin yanı sıra, tüm ünitelerde ESEER değerlerine göre yapılır.

(1) Isıtma merkezinde yakıt türüne göre gerekli olan temiz havanın sağlanması ve egzost havasının atılabilmesi için gerekli havalandırma sağlanmalıdır. Bunun için;

a) Temiz hava giriş bacası ağzının zemin düzeyinde, pis hava atma bacası ağzının ise tavan düzeyinde olmasının sağlanması,

b) Isıtma merkezinde, duman bacası kesitinin %50′sinden az olmamak üzere 50 kW’a kadar 300 cm2, sonraki her kW için 2,5 cm2 ilave edilerek bulunan değerde taze hava emiş menfez kesiti, duman bacası kesitinin %25′i kadar da egzost baca kesiti olması,

c) Katı yakıtlarda mutlaka doğal havalandırma yapılması, yanma veriminin düşük olduğu durumlarda ilave olarak mekanik havalandırma yapılması

gereklidir.

ç) Kazan dairelerinde doğal havalandırmanın yapılamadığı durumlarda cebri havalandırma uygulaması aşağıda belirtilen şekilde yapılır.

1) Sıvı yakıtta havalandırma kapasitesinin kazanın her kW’ı için 0,5 m3⁄h olması gerekir.

2) Mekanik havalandırmalı sıvı yakıtlı kazan dairesindeki vantilatör kapasitesinin, brülör fan kapasitesi ile aspiratör kapasitesi toplamından %10 fazla olması ve vantilatörün brülörle eş zamanlı çalışması sağlanır.

3) Sadece egzos yapacak şekilde çalışan bir mekanik havalandırma yapılamaz.

(2) Kazanlarda, biri işletme döneminin başlangıcında, diğeri ortasında olmak üzere yılda en az iki kez baca gazı analizi, bir kez de sistem bakımı yaptırılır, sistem performansının kontrolü yapılarak raporlanır.

(3) Kazanlarda, baca gazı sıcaklığının işletmeci veya yönetici tarafından izlenebilmesi için kalibrasyonu yapılmış baca gazı termometresi kullanılır. Baca gazı sıcaklığı, kazanların 9 uncu maddenin dokuzuncu fıkrasında belirtilen, kazan verim sınıflarının altında verimlerde çalışmalarına sebep verecek değerden fazla olamaz.

(4) Kazanların yakıt cinsine göre dönüşümleri verimlerinde düşüşe sebep olacak ise bu dönüşümler yapılamaz. Yapılacak kazan dönüşümlerinde, kazan verimleri, dönüşüm öncesinde ve sonrasında raporlanmalıdır.

(5) Bina sahibi, yöneticisi veya enerji yöneticisi, ısıtma sistemlerinin, ilgili yönetmelik ve⁄veya standartlarda belirtilen periyodik kontrole, teste ve bakıma tabi tutulmasını ve ilgili mercilere raporlanmasını sağlar.

(6) Isıtma sisteminde kullanılan katı yakıtlı kazanlardan 15 yılını, sıvı ve gaz yakıtlı kazanlardan 20 yılını dolduran kazanların değişimleri şarttır.

(7) Mevcut merkezi ısıtma sistemli binaların bağımsız bölümlerinde sıcaklık kontrol ekipmanlarının kullanılması durumunda, ısıtma tesisatı pompa grupları zamana, basınca veya akışkan debisine göre değişken devirli seçilir.

(1) Isıtma sistemleri tasarımında kullanılacak olan ısıl geçirgenlik katsayıları 9 uncu maddede belirtilen şartlara göre hesaplanarak belirlenir.
(2) Isıtma sistemi tasarım hesapları TS 2164 standardına göre yapılır.
(3) Yeni yapılacak binalarda; toplam kullanım alanının 1.000 m2′den büyük olması halinde merkezi ısıtma sistemi yapılır.
(4) Merkezi ısıtma ve⁄veya kullanım alanı 250 m2′nin üstünde olup bireysel ısıtma sistemine sahip gaz yakıt kullanılan binalarda; yoğuşmalı tip ısıtıcı cihazlar kullanılır.
(5) Merkezi ısıtma sistemi ile ısıtılan binalarda, sıcaklık kontrol ekipmanları ile ısı merkezinde iç ve⁄veya dış hava sıcaklığına bağlı kontrol ekipmanlarının kullanılması zorunludur.
(6) Binaların ısıtma tesisatında kullanılan pompa grupları, zamana, basınca veya akışkan debisine göre değişken devirli seçilir.
(7) Merkezi ısıtma sistemine sahip binalarda, merkezi veya lokal ısı veya sıcaklık kontrol cihazları ile ısınma maliyetlerinin ısı kullanım miktarına bağlı olarak paylaşımını sağlayan sistemler kullanılır.
(8) Merkezi ısıtma sistemine sahip binalardaki ısıtma kazanı bacası ölçüsü; atık gaz kütlesi, atık gaz sıcaklığı ve gerekli atık gaz basıncına göre TS 11389 EN 13384-1, TS 11388 EN 13384-2 standartlarındaki yöntemlere uygun olarak hesaplanarak bulunur.
(9) Merkezi ısıtma sistemine sahip binalardaki kazan verimleri; katı yakıtlı kazanlarda %75′den, sıvı ve gaz yakıtlı kazanlarda, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’nca 5⁄6⁄2008 tarihli ve 26897 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Sıvı ve Gaz Yakıtlı Yeni Sıcak Su Kazanlarının Verimlilik Gereklerine Dair Yönetmeliğin 7 nci maddesinde belirtilen 2 yıldız (**) verim sınıfından daha düşük olamaz.
(10) Merkezi ısıtma sistemlerinin yerleşimleri TS 2192 standardına; gaz yakıt kullanan sistemlerin yerleşimi de TS 3818 standardına göre yapılır.
(11) Merkezi ısıtma sistemlerinde, kazana geri dönüş su sıcaklığı ile dış hava sıcaklık kontrolünü yaparak sistem ekonomisi sağlayacak sistemlerin seçilmesi gerekir.
(12) Merkezi ısıtma sistemlerinde kullanılacak sıvı veya gaz yakıtlı cebri üflemeli brülörlü kazanlarda;
a) 50 kW – 500 kW arasında ısıtma kazanı kapasitesine sahip sistemlerde iki kademeli veya oransal kontrollü brülörler,
b) 500 kW ve üzerinde ısıtma kazanı kapasitesine sahip sistemlerde oransal kontrollü brülörler,
c) 1500 kW üzerinde üstünde yakma yönetim sistemleri ve baca gazı oksijen kontrol sistemi
kullanılır.
(13) 500 kW ve üstü ısıtma kazanlarında, zaman içerisinde kazan ve tesisat içerisinde oluşan ve kazan verimliliğini düşüren kireçlenmeyi önlemek amacıyla su yumuşatma⁄şartlandırma sistemlerinin kurulması gerekir.
(14) Isıtma kapasitesi 100 kW ve üzerindeki katı yakıtlı kazanlarda verimlilik araştırılarak otomatik yakıt besleme sistemi kullanılır.
(15) Isıtma kapasitesinin 100 kW ve üzerinde olması halinde, ilk yatırım ve işletme maliyetleri ile birlikte enerji ekonomisi analizleri sonucunda daha ekonomik olduğu raporlanan, mekanik ve elektronik olarak birbirleri ile haberleşmeli çalışan, ihtiyaca göre kaskad kazan sistemleri kullanılabilir.

(1) Havalandırma ve iklimlendirme sistemlerinin işletme ve bakımında TS 5895′e uyulur.
(2) Havalandırma ve iklimlendirme sistemlerinin yerleşimlerinde TS 3420 ve ilgili Avrupa Standardlarına uyulur.
(3) Havalandırma ve iklimlendirme sistemlerinin, bina sahibi, yöneticisi veya enerji yöneticisinin sorumluluğu altında, ilgili standartlarda belirtilen sistemin gerektirdiği periyodik kontrole, teste ve bakıma tabi tutularak raporlanması şarttır.
(4) Havalandırma ve iklimlendirme sistemi işletmecisinin, çevre bilinci de dahil olmak üzere, havalandırma ve iklimlendirme sisteminin çalışmasını sağlayacak ve arıza halinde doğru önlemleri alabilecek olması bakımından, bu konu hakkında düzenlenecek olan eğitimlere katılarak belge alması zorunludur.
(5) Hava kanalları sızıntı limitleri TS EN 1507 ve TS EN 12237′ye göre belirlenir ve raporlanır.
(6) Klima santrallerinde kullanılan filtre sistemleri üreticisi tarafından belirtilen sürelerde temizletilir veya değiştirilir ve bu durum raporlanır.

(1) Havalandırma ve iklimlendirme sistemleri tasarımında TS 3419 ve ilgili Avrupa Standartlarına uyulur.
(2) İçerisinde insan bulunan ve ısıtma döneminde içeri üflenen havanın nemlendirilmesi öngörülmüş binalarda, üflenen havanın mutlak nemini 1 kilogram kuru hava için 10 gram veya daha az düzeyde ayarlayabilen kalibrasyonu akredite edilmiş bir kuruluş tarafından yapılmış kontrol cihazı bulundurulur.
(3) Konut dışı amaçlı kullanılan bir binada, çok farklı kullanıma sahip mekanlar veya mekan gruplarının havalandırılması için bağımsız sistemler kurulabilir.
(4) Konut dışı amaçlı kullanılan binanın bir mekanındaki özel mekanik havalandırma sistemi, mekanda insanların bulunmadığı zamanlarda mekanın minumum iç hava kalitesini sağlayacak şekilde otomatik sistem ile donatılır.
(5) İklimlendirme sistemleri değişken insan yüküne bağlı olarak değişken hava debili çalışacak şekilde iç hava kontrolü sağlayacak mekanik tesisatla donatılır.
(6) Hava ön ısıtma ekipmanları, ısıtma dönemi dışında çalışmalarını durduran bir düzenek ile donatılır.
(7) İklimlendirme sistemine sahip ve sürekli kullanılmayan bölümler kullanılmadığı zamanlarda, ana ısıtma sistemi ile 15°C’ye ısıtılır.
(8) Konut harici binalarda kullanımı tasarlanan iklimlendirme sistemlerinde oda sıcaklığını ölçen oda termostatına göre otomatik ayarlanabilen debi ölçüm ekipmanları kullanılır.
(9) Konut harici binalarda kullanımı tasarlanan iklimlendirme sisteminde; giriş havası vantilatör debisi, ana kanaldaki basıncı ölçen basınç algılayıcılarına göre değişebilir olmalıdır.
(10) Yeni yapılacak binaların 500 m3⁄h ve üzeri hava debili havalandırma ve iklimlendirme sistemlerinde, ısı geri kazanım sistemlerinin tasarımları yapılarak, yaz ve kış çalışma şartlarında minimum %50 verimliliğe sahip olması, ilk yatırım ve işletme masrafları ile birlikte enerji ekonomisi göz önüne alındığında avantajlı olması durumunda ısı geri kazanım sistemleri yapılması zorunludur. Bu sistemler geçiş mevsimleri için by-pass düzeneğine sahip olmalıdır.
(11) Yeni yapılacak binalar için onuncu fıkrada belirtilen çalışmanın tasarım aşamasında rapor halinde proje müellifi tarafından ilgili idarelere sunulması zorunludur.
(12) Binalardaki ısıl konfor memnuniyetinin ve enerji performansının arttırılması için gerekli kriterler EN 7730 ve TS 2164 standarlarına göre belirlenir.
(13) Klima santrallerinin sızıntı, ısı köprüsü ve ısı transfer katsayısının EN 1886 standardına uygun olması gerekir.

Pek çok elektronikçi arıza bulmada 'multimetre' kullanmaktadır. Multimetreler arıza bulmak için değil, gerilim, akım ve elektronik malzemelerin teker, teker değerlerini ölçmek için geliştirilmiştir. Fakat kart üzerindeki elektronik malzemeler birbiri ile etkileştiği için multimetre ile arıza tespit etmek zor ve yanıltıcı olabilir.



1- Osiloskop kullanmak:



Avantajı: Frekans değerleri ve belirli noktalardaki sinyallerin kontrol edilmesinde etkili olarak kullanılır. Belli kısımları çalışan kartlarda kolayca arıza bulanabilir.

Dezavantajları: Güç kaynağı arızası, güç devrelerinin hasar görmesi veya kısa devre gibi durumlarda karta besleme vermek sorunun daha da büyümesine ve daha fazla malzemenin hasar görmesine neden olabilir. Malzemenin değerini ölçmez.



2- Multimetre kullanmak:

Avantajı: Karta besleme verilmeden direnç, diyot ölçümü yapılabilir. Kısa devre ve açık devre ve besleme arızalarının bulunmasında etkilidir.

Dezavantajları: Direnç kademesinde karta uygulanan voltaj 0,5 Volttan daha küçüktür. Diyot ölçümünde 2V civarındadır. Bu nedenle pek çok noktada az hasarlı malzemeleri tespit etmek mümkün olmaz. Dokunulan noktadan tek bir değer ölçülmesi arızayı bulmayı zorlaştırır. Kart üzerindeki diğer malzemeler etkisiyle bazı malzemelerin değeri ölçülemez. Örneğin direnç ile kondansatör paralelse kondansatör değerini ölçmez veya yanlış değer ölçer.



3- Akım-Gerilim (VI) Test cihazı kullanmak:

Avantajları: Karta besleme vermeden, dokunulan noktaya sinüs olarak bir sinyal uygular ve akım-gerilim grafiğini çıkarır. Dokunulan noktanın en azından –5V + 5V ve daha yüksek voltajlarda grafiğini çıkarması, diyotları iletime geçirir ve ters voltajlı sızıntıları da ortaya çıkarması nedeniyle arıza bulmada çok büyük avantaj sağlar.

Dezavantajları: Genelde VI Test cihazlarında malzemelerin değerlerinin ölçümü özelliği yoktur. Pek çok modelde osiloskop özelliği yoktur. Gerek duyulduğunda osiloskop veya multimetre de ayrıca bulunması gerekir. Katot tüplü olan VI Test cihazları büyük ve ağır olduğu için kolay taşınabilir değildir. Özellikle gezici servislerde taşıma sorunu oluşturur.

$$$, TMP: Geçici dosya (herhangi bir program tarafından oluşturulmuş geçici dosyalardır)

Al: Adobe Illustrator Dosyası (Adobe Illustrator)

AIF, AIFF, AIFC: ses dosyası (media player)

ANI: hareketli kursör dosyası (Denetim masası-fare kısmından mouse göstergesi olarak kullanılabilir)

ARJ, A01, A02, A.. : Sıkıştırılmıs dosya (Arj, WinARJ)

ASF: Film dosyası (Media Player)

AU: Ses dosyası (media player, Real player)

AVI: Film Dosyası (Media player, Real player, Divx, Quicktime gibi Programlarla Açılabilir)

Bak: Yedek Dosya (Not defteri gibi Programlarla Açılabilir)

Bas: Programlama Dili Dosyası (Basic, Visual Basic)

BAT: Çalıştırılabilir Dosya (Çift Tıklanarak Çalıştırılabilir)

Bmp: Resim Dosyası (Paint Gibi Resim İşemem Programlarıyla Açılıp Değiştirilebilir)

C, Cpp, H, Hpp: Programlama Dili DOsyası (C, C++ Builder, Visual C)

Cab: Sıkıştırılmış Dosya (Çift Tıklanarak İçeriği Görüntülenebilir)

CBL: programlama Dili Dosyası (Cobol)

Cda: Müzik Cd Sinden Alınmış Ses Dosyası (Media Player)

Cdr: Corel Draw Grafik Dosyası (Corel Draw)

Cfg: Ayar Dosyası (Not Defteri Gibi Editörlerle Açılabilir)

Chk: Scandisk ve chkdsk tarafından oluşturulmuş dosya (Diskte Oluşan hatalı bilgilerin kaydedildiği dosya işinize yaramayacağından silebilirsiniz)

Cmh: Derlenmiş Html Dosyası (Çift Tıklanarak İçeriği Görüntülenebilir)

Cls: Programlama Dili Dosyası (Visual Basic)

Cnt: help Dosyası İçeriği (Winhelp)

Com: Çalışıtırılabilir Dosya Program Dosyasıdır (Çift Tıklanarak Çalıştırılabilir)

Cpl: denetim masası Uygulaması (Windows/System Klasörüne Kopyalandığında Denetim masası tarafından Açılır)

Cur: Mouse Kursörü (Bazı Resim İşleme Programlarıyla Açılabilir)

Dat: veri dosyası (bazı programlar verilerini bu uzatıyla saklarlar)

DB, DBF, DB2: veritabanı Dosyası (Access, Fox Pro, Dbase, Paradox Gibi Veri Tabanı Programlarıyla Açılır)

Dll, 386, VXD, SYS, DRV: Sistem Dosyaları (Windows'a Veya Başka Programlara Ait Sistem Dosyalarıdır. BİLİNÇSİZCE SİLİNMEMELİDİR)

Doc: Word Dosyası (Microsoft Word, Word Pad)

Dot: Word Şablon Dosyası (Microsoft Word)

Dwg, Dxf: Autocad Çizim Dosyası (AutoCAD)

Err: hata kayıt dosyası (Not Defteri Gibi Editorlerle Açılabilir)

Fon: Yazı Tipi DOsyası (WINDOWSFonts Klasörüne Kopyalandığında Yazı Tiplerine Eklenir)

Gif: Hareketli veya Sabit Resim Dosyası (Paint Acdsee Gibi Resim işleme Programlarıyla Veya İnternet Explorer Gibi Browserlerle Açılabilir)

Grf: Grafik Dosyası (Micrograft)

GZ: Sıkıştırılmış Dosya (Gzip)

Hlp: Yardım Dosyası (Winhelp)

Htm, Html: WEb SAyfası (Internet Explorer, Netscape Navigator Gibi Browserlerle İçeriği görülebilir, Front PAge, Word Gibi Programlarla İçeriği Değiştirilebilir)

ICL: Çok sayıda Simge Barındıran Dosya (İçinde Bulunan Simgeler Windows Kısayollarında Kullanılabilir)

Ico: Simge DOsyası (Bazı Resim işleme Programlarıyla Açılabilir)

IDX, NDX: Veri tabanı index dosyası (Veri tabanları Tarafından Yardımcı Dosya Olarak Oluşturulur)

INF: Windows Donanm Bilgisi Dosyası

INI: Ayar Dosyası (Not Defteri Gibi Editorlerle Açılabilir)

Iso: Sıkıştırılmış Cd Dosyası (Win Image Gibi Programlarla İçeriği Görülebilir Yada Cd`ye Yazılabilir)

Jpg, Jpeg: Resim Dosyası (Paint, Acdsee Gibi Resim İşleme Programlarıyla Açılabilir)

Lnk: Kısayol Dosyası (Çift Tıklanarak Çalıştırılır)

Lzh: Sıkıştırılmış Dosya (Lha)

Mdb, Mde: Veritabanı dosyası (Microsoft Access)

mid: Nota içeren Müzik Dosyası (Media PLayer, real Player, Winamp gibi Programlarla Çalınabilir)

Mov: Film Dosyası (Media Player, Real Player İzlenebilir)

Mp3: Müzik Dosyası (Winamp, Media Player Gibi Programlarla Çalınabilir)

MPG, MPeg: Film Dosyası (Media Player, Real Player, Quick Time Gibi Programlar İzlenebilir)

Ocx, Vbx: Activex Kontrolleri (Visual Basic, Delphi gibi Dillerde Kullanılır)

Pas: Programlama Dili Dosyası (Pascal, Delphi)

Pcx: Resim Dosyası (Paint Shop Pro Ve Photoshop Gibi PRogramla Açılabilir)

Pdf: Pdf Dökümanı (Adobe Acrobat Reader)

Pif: Dos Programları İçin Ayar Dosyası (Çift Tıklanarak Çalıştırılabilir)

PPT, Pps: Powerpoint Animasyon Dosyası (PowerPoint)

Psd: Adobe photo shop dosyası (Adobe Photo Shop)

Psp: Resim Dosyası (Paint, Photo Shop Pro)

PWA, Pwl, Pwd: Şifrelerin Kaydeildiği Dosya (Özel PRogramlarla İçerdiği şifreler Görülebilir)

Ra, Ram: Ses Dosyası (Real Player)

Rar: Sıkıştırılmış Döküman (Winrar)

Rtf: Döküman (Word Pad, Word Gibi Kelime İşlemciler Açılabilir)

Scr: Ekran Koruyucu (Windows Klasörüne Kopyalanarak Ekran koruyucu Olarak Kullanılabilir)

Swf: Animasyon Dosyası (macromedia Flash)

Swp: Takas Dosyası (Bellek Yetmediğinde Windows Tarafından Kullanılır)

TIF, TIFF: Resim DOsyası (Paint Pro, Photo Shop Gibi Resim İşleme Programlarıyla Açılabilir)

TTF: Yazı Tipi (Çift Tıklanarak İçeriği Görüntülenebilir)

Txt: Formatsız Metin DOsyası (Not Defteri, Word Pad VE Word Gibi Programlarla Açılabilir)

Vbs: Visual Basic Script Dosyası (Çift Tıklanarak Çalıştırılabilir. NOt DEfteri, Visual Basic Gibi Programlarla İçeriği Değiştirilebilir)

Waw: Ses Dosyası (Winamp, Media Player Gibi Programlarla Dinlenilebilir)

Wks: Microsoft Works Hesap Tablosu (Microsoft Works)

Wma: Ses Dosyası (Media Player)

Wmf, Emf: Grafik Dosyası (Paint Shop Pro, Photo Shop Gibi Resim Editorleri ile Açılabilir)

Wps: Microsoft Works Dökümanı (Microsoft Works)

WRI: Döküman (Word PAd, Word Gibi Kelime İşlemcilerle Açılabilir)

Xlm: Excel Macro Tablosu (Microsoft Excel)

Xls: Excel HEsap Tablosu (Microsoft Excel)

Xlt: Excel Şablon Dosyası (Microsoft Excel)

Zip: Sıkıştırılmış Dosya (Winzip)